Poliamid jest polimerem zawierającym powtarzające się grupy amidowe (R-CO-NH-R). Funkcjonują one jako integralne części głównego łańcucha polimeru.
Jak powstaje polamid?
Syntetyczne poliamidy są wytwarzane przez reakcję kondensacji pomiędzy monomerami, w której połączenie cząsteczek zachodzi poprzez tworzenie grup amidowych. Mogą być wytwarzane w wyniku oddziaływania:
- diaminy (związku zawierającego dwie grupy aminowe [NH2] – np. heksametylenodiaminy)
- kwasu dikarboksylowego (zawierającego dwie grupy karboksylowe [CO-OH] – np. Kwas adypinowy)
Takie tworzywo sztuczne może też być utworzone przez samokondensację aminokwasu lub pochodnej aminokwasu. Najważniejszymi polimerami amidowymi są nylony, niezwykle uniwersalna klasa materiału, która jest niezbędnym włóknem i tworzywem sztucznym współczesnego przemysłu.
Nylon – najważniejsze tworzywo sztuczne
W październiku 1938 r. Firma DuPont ogłosiła wynalezienie pierwszego w pełni syntetycznego włókna, jakie kiedykolwiek wyprodukowano. Biorąc pod uwagę nazwę handlową owy „nylon” jako materiał był w rzeczywistości adypamidem poliheksametylenowym, znanym również jako nylon 6,6 ze względu na obecność sześciu atomów węgla w każdym z dwóch monomerów.
Warto na temat tego polamidu wiedzieć, iż jego komercyjna produkcja rozpoczęła się w 1939 r. Wkrótce po wprowadzeniu do obrotu tego włókna ta sama firma zaczęła również wytwarzać nylon 6 (polikaprolaktam) – który został produkowany w Europie w oparciu o polimeryzację kaprolaktamu. Nylon 6 i nylon 6,6 mają prawie taką samą strukturę i podobne właściwości, a przede wszystkim oba tworzywa cały czas są najważniejszymi włóknami poliamidowymi na świecie.
Jeszcze jedną ciekawostką jest to, że nylon pojawił się w samą porę, gdyż pozwolił zastąpić jedwab (naturalny poliamid), którego wschodnie źródła dostaw zostały odcięte przez cesarską Japonię. Damskie pończochy wykonane z nowego włókna stały się od tego czasu najbardziej rozchwytywanym materiałem, co z racji jego trwałości i elastyczności nikogo nie powinno dziwić.
